Point Something

Ang mahirap sa panahon ngayon, kailangan pa ng mga Pilato na siyang magdidikta kung anong kakayahan meron ka. Pero, wala kang magagawa. Hindi ikaw ang Diyos, responsibilidad mong hanapin at ilagay ang iyong sarili sa dapat na level nandoon ka. Parang elevator, hayaan mo na lang dalhin ka sa kung saan ka dapat.

Kanina lang, dumaan kami sa pasaring na interview para sa mga Student Teacher. Bago raw kasi kami magsisimula ng Practice Teaching, kailangan munang pumasa sa interview. Eh, paano kung hindi ka nakapag-attend ng interview o lumagpak ka? Saan ka ngayon pupulutin?

(Opps, hindi ko po kinu-kontra ang interview sa’min. Nagkataon lang, parang magandang i-topic.)

Kaya ko naman nasabing pasaring eh, parang intermission lang kung baga. Malibang man lamang ang mga makakaalam, (Wow! Sosyal, may interview pa!) (Ang galing naman ng naisip ng ni’yo.), o ‘di kaya’y mabagot ang mga iinterview-hin. Lupit ‘no? Parang dance group na sumasayaw ng ‘di mo alam kung traffic ba o talagang ‘di mo lang alam kung saan patungo ang mga steps. O parang singer na feeling nya lang nasa banyo siya, siya lang ang nakakarinig ng kanta niya at walang audience na napupurisaw. “Patawad!”

Thank you, thank you, am babait ninyo tenk yu! Malapit na ang pasko ano? Ahh, basta… balik tayo sa interview. Intermission lang iyon.

Bago sinimulan ang interview, pumasok kaming lahat sa room at isa-isang nagpakilala. Para bang mga candidates ng Ms. Earth, “I’m blah blah blah, representing the republika ng TM.”

Nagbunutan na kami kahapon kung sino ang mauunang kakatayin at sino naman ang huling tutuliin. Ano iyon?

Teka lang, paalala ko lang.

Rated PG. The following scenes may contain freedom of expressions. Pessimistic Grievances are not accepted.

Ito pa ang malupit na banat. Otso-otso ang usapan. Pero, mukhang lucky nine ‘ata ang nangyari. Marami ang nahuli. Halos alas nwebe y media na nakapagsimulang kumatay kasi naman, expected mo na ‘yan, late din si supervisor kuno. Hay!

At ang susunod na scene, may darating pang late comer few minutes. Babanat itong si supervisor, “Ms. Something, ‘di ba I told you yesterday to be early… as in not to come late (than me)!” Lupet ng reasoning power ‘no? Pwede ng pumasa sa logic.

Tapos, ang malas naman ni Jaime. Napagtripan pa ng mga mata ni visor ang kanyang maong na pantaloon at rubber shoes na converse. Lupet, parang na-convert ang umaga ko at naging gabi. Tatlo kaming nakamaong, at syempre, law of attraction, negative attracts positive (clarification, ako ang positive dun, hmp!).

At si Jaime na ngayon ang binanatan. Hay, buti na lang at bingi ako kaya’t dumaan lang sa hangin. Tapos, may dumating pang-isang teacher (dati visor din siya) at nagtanong kung magkano raw ang maong ko at bibilhin niya. Hindi, tinatanong kung practicum na raw ba ang kuya mong si Jaime. Sabay, tango. “Alam mo, hindi ka igagalang ng mga mag-aaral mo kung ganyan ang suot mo.” At wala na lang akong nagawa kundi ang tingnan ang suot niyang maong at parang gusto ko na rin tanungin kung ginagalang pa kaya siya ng mga estudyante niya sa suot niyang iyon? Pero hindi pwede eh, favorite teacher ko siya kaya I respect him. (Nagka-clue, HIM.) Tapos, bumulong na lang ako sa hangin na, “hindi na kasi ako sir motivated to become a teacher ‘di tulad noon”. Hindi ko alam kung mahina ba iyong boses ko nang bitawan ko ang mga salitang iyon o baka siya naman ngayon ang nabingi. Wala naman siyang stereo sa tenga kaya siguro narinig niya naman iyon. Pagkatapos noon, pumasok na siya sa classroom niya.

Nagtataka ka siguro kung bakit nabanggit kong hindi na ako motivated to become a teacher ngayon. Hayaan mo, ikekwento ko ‘yan, ‘wag muna ngayon.

Hindi naman ako mahilig sa (number) 6 pero ika-anim ako. Ako na. At syempre, hindi ko naman naranasang kabahan, malaki ang kumpeyansa kong walang lalagpak interbyung ito.

Iniharap ko na ang sarili ko sa tatlong Pilato este, hurado: Guidance Counselor, Principal ng BED at Dean ng aming department.

Unang bumato ng tanong ang Principal. Hindi ko nga maintindihan kasi naman hindi ko marinig. (Kahit naman talaga sa subject namin eh parang puwet siyang magsalita. Kahit mag-lip reading ako, ganoon parin, parang pwet talaga. Pwe!

Akala ko kung ano, Bloom’s taxonomy lang pala. Nawindang tuloy ako, nagkabali-baligtad ang sagot. Kung alam ko lang na may enumeration pala sa interview, ‘di sana…

Tapos tinanong ako kung ano raw ang parts of the lesson plan. Ang sinabi ko ay iyong part ng lesson na alam ko, iyong bagong style. Sinabi ko iyong mga parts at mukhang hindi ata alam ni Dean kung ano iyon? (Hindi naman masyadong halata na wala siyang alam sa new type of lesson plan na iyon.) Tapos tinanong naman ako kung alin daw ba ako a 1-10 bilang student teacher.

(Teka lang. Magsisimula na kasi ang interview sa susunod na magiging endorser ng Ginebra. Ipagpapatuloy ko na lang ito mamaya kung kayanin ko o ‘di kaya bukas na lang.)

Continuation: Tapos, otso naman ang sinagot ko. Sa totoo lang, hirap talaga akong ma-cope up ang mga questions nila. Hindi dahil sa na-nosebleed ako, kundi dahil inatake ako ng HOH ko. Sinuportahan ko naman ang sagot ko.

Ang dali nga ng interview sa akin. Siguro naisip ng mga hurado na ang hirap ko namang kausapin. Parang may sarili ba akong mundo at kailangan kong matulala bago makasagot. Hindi umuobra ang pwet reading ko.

Paglabas ko sa inaaakala nilang impyerno, ang dali raw. Siguro, hindi nila nakaya ang evil power ko. Harhar!

Nasa first batch ako, kaya ‘yong sunod na batch, sa hapon. Nag-wifi na lang ako, kaysa naman maramdaman kong parang nasa PBB ako, at isa-isa kaming na-eevict.

Kaya naman, gusto kung ibahagi sa inyo ang mga natutunan kong tips sa ngayong interview.

TIPS sa Interview:

1. Huwag makipagtagisan bilang Best Late Comer sa iyong supervisor, dapat sa kanya lang ang title.
2. Magsuot ng maong upang hindi ka igalang ng mga tao mo.
3. Huwag mag-rubber shoes sa teacher, mag-plastic.
4. Kung bingi, maglinis muna ng taenga. Kung hindi mo pa rin naririnig, mag-request sa IMC ng microphone, 1 month before the activity para hindi maubusan ng reservation.
5. Lastly, kahit gaano pa ni-ruin ng teacher mo ang buhay mo, ‘yaan mo lang, dumi lang siya sa katawan mo. (Ang sama!)


Kapag sinunod mo ang mga tips at masyado mong sinunod ang utos ni Visor, siguradong ang grades mo ay point something.

Hindi ito tikwil. Unang-una, hindi naman ako nagko-contribute sa tikwil asin hapiyap ng aming pahayagan. Hindi ko kaya hilig ang mag-XXX. Para lang ito sa mga estudyanteng nalito sa intermission namin at hindi nagsasawa katatanong kung kumusta daw ba ang interview, may lumalagpak daw ba dito, at ano daw ang feeling. Parang daig pa ang SNN. Marami rin ang nangungumusta sa Review namin. Marami sigurong mga undergraduate sa education ang nag-aalangan. Darating din kayo dyan, kayo na lang humusga.

Inuulit ko, hindi ito ‘tikwil’. Hindi rin ito ‘hapiyap’. Lalong hindi ito kwentot. Request lang ng mga mahilig sa something.